[96] Thaabangale…
A poignant song from the movie “96,” “Thaabangale Roopangalai” delves into deep yearnings and unspoken emotions of timeless love. Immerse yourself in the soulful lyrics and their heartfelt translation that beautifully capture nostalgia and enduring affection.
Movie: 96
Music Director: Govind Vasantha
Poet: Uma Devi
Singers: Chinmayi, Pradeep Kumar
தாபங்களே ரூபங்களாய்
படுதே தொடுதே அழகினை சுடுதே
தாயாகவே தாலாட்டுதே
Yearnings take shape as forms,
They fall, touch, and burn the beauty within,
Like a mother, they lull and soothe.
விழி வழி மொழி வழியினில்
கதையாய் வருதே
Through the path of eyes, through unspoken words,
A story unfolds.
தாபங்களே ரூபங்களாய்
படுதே தொடுதே அழகினை சுடுதே
தாயாகவே தாலாட்டுதே
விழி வழி மொழி வழியினில்
கதையாய் வருதே
Yearnings take shape as forms,
They fall, touch, and burn the beauty within,
Like a mother, they lull and soothe.
Through the path of eyes, through unspoken words,
A story unfolds.
காலம் இரவின் புறவியாகாதோ
அதே கானா அதே வினா
வானம் நழுவி தழுவியாடாத
அதே நிலா அருகினில் வருதே
Doesn’t time become the bird of the night?
The same song, the same question.
Hasn’t the sky slipped down to embrace and dance?
The same moon draws nearer.
தாபங்களே ரூபங்களாய்
படுதே தொடுதே அழகினை சுடுதே
தாயாகவே தாலாட்டுதே
Yearnings take shape as forms,
They fall, touch, and burn the beauty within,
Like a mother, they lull and soothe.
விழி வழி மொழி வழியினில்
கதையாய் வருதே
Through the path of eyes, through unspoken words,
A story unfolds.
நான் நனைந்திடும் தீயா
பெய்யும் நிலா நீயா
நான் அணைந்திடுவேனா
ஆலாபனைதானா
காதல் கனாக்கள் தானா
தீரா உலா நானா போதாதா
Am I the fire being drenched?
Are you the unending rain?
Will I be extinguished?
Is this a spontaneous melody?
Is it dreams of love?
Am I endlessly wandering without end?
Is it not enough?
காலம் வினாக்கள்தானா போதும்
அருகினில் வர மனம் உருகிதான் கறையுதே
Are the questions of time endless? Enough.
As you come closer, my melting heart fades away.
தாபங்களே ரூபங்களாய்
படுதே தொடுதே அழகினை சூடுதே
தாயாகவே தாலாட்டுதே
விழி வழி மொழி வழியினில்
கதையாய் வருதே
Yearnings take shape as forms,
They fall, touch, and burn the beauty within,
Like a mother, they lull and soothe.
Through the path of eyes, through unspoken words,
A story unfolds.