Moopilla Thamizhe Thaaye (Tamil Anthem)

[paypal_donation_button]

No song gives you goosebumps like this on in recent time! We have tried our best to do justice to the brilliant verses of #Thamarai. Madam Thamarai, we take a bow. The pride that fills us when listening to this song cannot be described. Proud to be a Tamizh! Lets break into the future on the shoulders of our Tamizh! Rahman sir, thank you for setting this to tune and producing this.

Singers : A. R. Rahman, Saindhavi Prakash, Khatija Rahman, A. R. Ameen, Amina Rafiq, Gabriella Sellus, Poovaiyar, Rakshita Suresh, Niranjana Ramanan, Aparna Harikumar, Nakul Abhyankar
Lyricist: Thamarai
Music Director: A. R. Rahman
Year: 2022

புயல் தாண்டியே விடியல்!
புதுவானில் விடியல் !
பூபாளமே வா… தமிழே வா…
தரணியாளத் தமிழே வா..!

puyal thaaNdiyae vidiyal!
pudhuvaanil vidiyal !
poobaaLamae vaa… thamizhae vaa…
tharaNiyaaLath thamizhae vaa..!

A dawn after the storm!
A dawn in a new horizon!
You, Tamizh, the Boopaalam*, Welcome!
For ruling this world, Come up!

Oh Tamil, Despite the hardships and the emergence of new horizons, nothing will hinder your path, Rise up again and again. Every time, there seems to be some block on the path, crossover and rise anew like the fresh tunes of Boopaalam.. And keep rising higher and higher to rule the world!

*Boopaalam - In musical Tamil, this raga is related to awakening. Usually this raga is used for hymns meant for Morning.

விழுந்தோம் முன்னம் நாம்…
எழுந்தோம் எப்போதும் !
பிரிந்தோம் முன்னம் நாம்…
இணைந்தோம் எப்போதும் !

vizhundhoam munnam naam…
ezhundhoam eppoadhum !
pirindhoam munnam naam…
iNaindhoam eppoadhum !

We have fallen many a times in the past,
But we rose every single time!
We have split up many a times in the past,
But we united every single time!

Whatever might be the downside, we, Tamizhans, always bounce back without a doubt or exception!

திசையெட்டும் தமிழே எட்டும்…
தித்தித்தும் முரசும் கொட்டும் !
மதிநுட்பம் வானை முட்டும் !
மழை முத்தாய்க் கவிதை சொட்டும் !

thisaiyettum thamizhae ettum…
thithithum murasum kottum !
madhinutpam vaanai muttum !
mazhai muthaayk kavidhai chottum !

In all eight directions, Tamizh reaches,
playing its sweet victorious beats with the Murasu*!
The wisdom ( advancements) reaches the skies,
Yet, the poetry falls like the raindrops!

Tamizh spreads across in all dimensions.. It spreads across horizontally, in all directions with its victory. Reaches above with science and technology. Reaches down into the hearts, like the rain penetrating the earth and nourishing it, with its poetry like that of Thiruvalluvar, Kambar etc.

*Murasu - A traditional percussion instrument used predominantly to announce and more often in a victorious note.

திசையெட்டும் தமிழே எட்டும்…
தித்தித்தோம் முரசம் கொட்டும் !
மதிநுட்பம் வானை முட்டும் !
மழை முத்தாய்க் கடலில் சொட்டும் !

thisaiyettum thamizhae ettum…
thithithoam murasam kottum !
madhinutpam vaanai muttum !
mazhai muthaayk kadalil chottum !

அகம் என்றால் அன்பாய்க் கொஞ்சும் !
புறம் என்றால் போராய்ப் பொங்கும் !
தடையின்றிக் காற்றில் எங்கும்
தமிழென்று சங்கே முழங்கும் !
தடையின்றிக் காற்றில் எங்கும்
தமிழென்று சங்கே முழங்கும் !

aham enRaal anbaayk konjum !
puRam enRaal poaraayp pongum !
thadaiyinRik kaatRil engum
thamizhenRu sange muzhangum !
thadaiyinRik kaatRil engum
thamizhenRu sange muzhangum !

In Agam*, it charms with romance!
In Puram*, it bristles with war!
Without any hindrance anywhere and everywhere,
“Tamizh”,The conch blows# on loud and clear!

Tamizh is versatile and touches every facet of life. Be it the romantic feelings only felt by the heart and spoken through the eyes or the stories and tales of war spoken by anyone and everyone. Tamizh is everywhere like air, as Conch keeps propagating it everywhere.

*Agam and Puram - (literally translated as inside and outside) Classic tamil poetry is broadly classified into two. Agam and Puram. Agam deals with love and similar personal virtues pertaining to individuals, whereas Puram deals with War and similar instances that pertains to the society as a whole.
#Sange Muzhangu - Blowing the conch shell, as a sign of propagating to everyone. This is an allude to the song Sange Muzhangu written by Paavendhar Bharathidaasan.

உறங்காத பிள்ளைக்கெல்லாம்
தாலாட்டாய்த் தமிழே கரையும் !
பசியென்று யாரும் வந்தால்
பாகாகி அமுதம் பொழியும் !

uRangaadha piLLaikkellaam
thaalaattaayth thamizhae karaiyum !
pasiyenRu yaarum vandhaal
paahaahi amudham pozhiyum !

For those kids, not falling asleep,
Tamizh soothes and melts as lullaby!
For those, who come with hunger,
Tamizh drips and satiate as nectar!

For people who are restless, Tamizh is the soothing balm with its melting folks. And it also feeds the hunger of brain / search for intelligence with its unfathomable classics! It caters to all level of people, from infants to insatiable scholars as it encompasses simple folk songs to songs of high intellect and philosophy!

கொடைவள்ளல் எழுவர் வந்தார்…
கொடை என்றால் உயிரும் தந்தார் !
படைகொண்டு பகைவர் வந்தால்…
பலபாடம் கற்றுச் சென்றார் !

kodaivaLLal ezhuvar vandhaar…
kodai enRaal uyirum thandhaar !
padaihoNdu pahaivar vandhaal…
palabaadam katRuch chenRaar !

There came seven patrons..
As gift, they gave life itself!
There came several enemies..
They returned, learning many lessons!

Tamizhar taught virtues by practicing them. The seven patrons gave donations beyond normal charity. They were compassionate towards all sector of beings, as simple as a creeper and selfless to give away immortality and even their own life.
Paari gave away his chariot, for the creeper of Mullai (Jasmine) to nourish. (To plant)
Began gave blanket for the shivering peacock. (To bird)
Kaari gave away wisdom through council. (To society)
Aay surrendered a very precious Kalinga to God. (To Divinity)
Adhiyamaan gave away gooseberry, which gives immortality to the eater, to the poetess Avvaiyaar. (To scholar\*)\*
Nalli gave all facilities to live for his friends. (To friends)
Ori gave his country to Paanar who asked for alms and also died fighting for them. (To artists)


Source: Seven Patrons - https://bit.ly/3qVGhoD

மூவேந்தர் சபையில் நின்று
முத்தமிழின் புலவர் வென்றார் !
பாவேந்தர் என்றே கண்டால்
பாராளும் மன்னர் பணிந்தார் !

moovaendhar chabaiyil ninRu
muthamizhin pulavar venRaar !
paavaendhar enRae kaNdaal
paaraaLum mannar paNindhaar !

In the courts of Moovendhar*,
The Tamizh poets won!
Recognising the intellectual,
Emperors paid respects!

*Moovendhar - Chera, Chola and Pandya. These three are the main dynasty of Tamilnadu for predominant period. The Kings of these dynasty generally were highly acclaimed intellects. And still all three dynasty had emperors who were won over by scholars. Despite being great emperors, they respected and gave high esteem to scholars.

அன்னைக்கும் அன்னை நீயே !
அடிவானில் உதயம் நீயே !
முன்னைக்கும் முன்னை நீயே !
மூப்பில்லாத் தமிழே தாயே !

அன்னைக்கும் அன்னை நீயே !
அடிவானில் உதயம் நீயே !
முன்னைக்கும் முன்னை நீயே !
மூப்பில்லாத் தமிழே தாயே !…….

annaikkum annai neeyae !
adivaanil udhayam neeyae !
munnaikkum munnai neeyae !
mooppillaath thamizhae thaayae !

annaikkum annai neeyae !
adivaanil udhayam neeyae !
munnaikkum munnai neeyae !
mooppillaath thamizhae thaayae !…….

You, Tamizh, is the mother of mothers!
You are the Sun that’s ascending in the horizon!
You are older than the oldest!
You are the immortal mother, Tamizh!

Tamizh, despite being the mother of mothers and older than oldest, is still on the ascend and just at the horizon, as it's life ahead is as long and far beyond comprehension and thus its immortal!

உதிர்ந்தோம் முன்னம் நாம்…
மலர்ந்தோம் எப்போதும் !
கிடந்தோம் முன்னம் நாம்…
கிளைத்தோம் எப்போதும் !

udhirndhoam munnam naam…
malarndhoam eppoadhum !
kidandhoam munnam naam…
kiLaithoam eppoadhum !

We may have withered in the past,
We blossomed back every single time!
We may have laid still, in the past,
We branched and grew every-time!

தணிந்தோம் முன்னம் நாம்…
எரிந்தோம் எப்போதும் !
தொலைந்தோம் முன்னம் நாம்…
பிணைந்தோம் எப்போதும் !
விழுந்தோம் முன்னம் நாம்…
எழுந்தோம் எப்போதும் !

thaNindhoam munnam naam…
erindhoam eppoadhum !
tholaindhoam munnam naam…
piNaindhoam eppoadhum !
vizhundhoam munnam naam…
ezhundhoam eppoadhum !

We may have got smothered in the past,
We sizzled back every-time!
We may have got lost many a times in the past,
We bonded back every single time!
We may have fallen in the past,
We rose back every single time!

அன்னைக்கும் அன்னை நீயே !
அடிவானில் உதயம் நீயே !
முன்னைக்கும் முன்னை நீயே !
மூப்பில்லாத் தமிழே தாயே !

annaikkum annai neeyae !
adivaanil udhayam neeyae !
munnaikkum munnai neeyae !
mooppillaath thamizhae thaayae !

தமிழென்றால் மூவகை என்றே
ஆண்டாண்டாய் அறிந்தோம் அன்று !
இயல் நாடகம் இசையும் சேர்ந்தால்
மனம் கொள்ளை கொள்ளும் என்று

thamizhenRaal moovahai enRae
aaNdaaNdaay aRindhoam anRu !
iyal naadaham isaiyum chaerndhaal
manam koLLai koLLum enRu !…

We have been learning, for ages,
that Tamizh has three varieties..
And when Prose, Drama and Poetry entwine,
Heart melts away in its grandeur!

காலங்கள் போகும்போது மொழி சேர்ந்து முன்னால் போனால்…
அழிவின்றித் தொடரும் என்றும் !
அமுதாகிப் பொழியும் எங்கும் !

kaalangaL poahumboadhu mozhi chaerndhu munnaal poanaal…
azhivinRith thodarum enRum !
amudhaahip pozhiyum engum !

when language leads the way, with passing time,
it has no end and its glory continues forever,
it fills up everywhere as the elixir!

Grandeur and level of Tamizh is so majestic, such that, the pride of Tamizh is in the forefront and it spreads its highness to its followers and it grows even more spreading the beauty and elixir of it, even more!

விஞ்ஞானத் தமிழாய் ஒன்று…
வணிகத்தின் தமிழாய் ஒன்று…
இணையத்தின் நூலைக் கொண்டு
இணையும் தமிழ் உலகப் பந்து !

vinjaanath thamizhaay onRu…
vaNihathin thamizhaay onRu…
iNaiyathin noolaik koNdu
iNaiyum thamizh ulahap pandhu !

As Scientific Tamizh,
And as commercial Tamizh,
In the paths of web,
Inter weaves the world of Tamizh.


Tamizh has encompassed scientific frontier as well as commercial frontier even from ages ago, as the literature proves the advancement in those fields. And now it has advanced and grew dynamically and has also taken to the Web / Internet!

மைஅச்சில் முன்னே வந்தோம் !
தட்டச்சில் தனியே நின்றோம் !
கணினிக்குள் பொருந்திக் கொண்டோம் !
கலைக்கேற்ப மாறிக் கொள்வோம் !

maichil munnae vandhoam !
thattachil thaniyae ninRoam !
kaNinikkuL porundhik koNdoam !
kalaikkaeRpa maaRik koLvoam !

We came to the forefront through our writings!
We stood unparalleled through typing!
We adapted and fit into computers!
We mould to the shape of trend!

Despite the form of expressing is ever changing, we adapt and keep growing, breaking all hurdles and keep abreast of improvements!

உன்னிப்பாய்க் கவனம் கொண்டோம் !
உள்வாங்கி மாறிச் செல்வோம் !
பின்வாங்கும் பேச்சே இல்லை…
முன்னோக்கிச் சென்றே வெல்வோம் !

unnippaayk kavanam koNdoam !
uLvaangi maaRich chelvoam !
pinvaangum paechae illai…
munnoakkich chenRae velvoam !

We are keen and attentive!
We imbibe (the new) and adapt!
We never back off!
We conquer by moving forward!

புதுநுட்பம் என்றே எதுவும்
கால் வைக்கும் முன்னே தமிழும்
ஆயத்தம் கொள்ளும் அழகாய்…
ஆடைகள் அணியும் புதிதாய் !

pudhunutpam enRae edhuvum
kaal vaikkum munnae thamizhum
aayatham koLLum azhahaay…
aadaihaL aNiyum pudhidhaay !

As the technology evolves,
And finds form to sustain,
It gets ready beautifully,
Adorning new formats!

எங்கேயும் சோடை போகா
என்னருமைத் தமிழே வா வா..!
வருங்காலப் பிள்ளைகள் வாழ்வில்
வளம் பொங்க வாவா வாவா…!

engaeyum choadai poahaa
ennarumaith thamizhae vaa vaa..!
varungaalap piLLaihaL vaazhvil
vaLam ponga vaavaa vaavaa…!

Undefeated in any front,
My dearest Tamizh, C’mon!
In the lives of coming generation,
To bring prosperity, C’mon!

அன்னைக்கும் அன்னை நீயே !
அடிவானில் உதயம் நீயே !
முன்னைக்கும் முன்னை நீயே !
மூப்பில்லாயத் தமிழே தாயே !

annaikkum annai neeyae !
adivaanil udhayam neeyae !
munnaikkum munnai neeyae !
mooppillaayath thamizhae thaayae !

பழங்காலப் பெருமை பேசி…
படிதாண்டா வண்ணம் பூசி…
சிறை வைக்கப் பார்ப்பார் தமிழே..!
நீ சீறி வாவா வெளியே !

pazhangaalap perumai paesi…
padidhaaNdaa vaNNam poosi…
chiRai vaikkap paarppaar thamizhae..!
nee cheeRi vaavaa veLiyae !

Quoting the praise of past,
Noting the unseen boundaries,
Some try to lock you up!
Oh Tamizh, you just come blazing!

வாய்ச்சொல்லில் வீரர் எல்லாம்
வடிகட்டப் படுவார் வீட்டில் !
சொல்லுக்குள் சிறந்தது என்றால்
செயல் என்றே சொல்சொல் சொல்சொல்…!

vaaychollil veerar ellaam
vadihattap paduvaar veettil !
chollukkuL chiRandhadhu enRaal
cheyal enRae cholsol cholsol…!

Those who are just blabbering,
Will be confined to homes!
The best of words, is action!
Let’s get going!

சென்றிடுவோம் எட்டுத் திக்கும்…
அயல்நாட்டுப் பல்கலைப் பக்கம்…
இருக்கைகள் தமிழுக்கமைப்போம்..!
ஊர்கூடித் தேரை இழுப்போம் !

chenRiduvoam ettuth thikkum…
ayalnaattup palhalaip pakkam…
irukkaihaL thamizhukkamaippoam..!
oorhoodith thaerai izhuppoam !

Let’s spread across all directions!
In foreign universities,
Let’s form Chair for Tamizh!
And let us all pull it forward!

மொழியில்லை என்றால் இங்கே…
இனமில்லை என்றே அறிவாய் !
விழித்துக்கொள் தமிழா முன்னே…!
பிணைத்துக் கொள் தமிழால் உன்னை..!

mozhiyillai enRaal ingae…
inamillai enRae aRivaay !
vizhithukkoL thamizhaa munnae…!
piNaithuk koL thamizhaal unnai..!

Without the language,
The race doesn’t exist!
So be aware,
and embrace Tamizh!

The heritage of Tamizh is so vast and advanced and that what defines the race of Tamizhan. This line reiterates the tamizh saying, "தமிழன் என்றொரு இனம் உண்டு, தனியே அதற்கொரு குணம் உண்டு" - "There's a race, Tamizhan and it has unique virtues."
This is said as Works like Thirukkural, paves all lessons needed for upholding a person as an individual and as a society. And also many other literary works are also simply beyond poetic beauty and conveys the righteous path for living and also helps in recording the age old, yet great, habits inculcated and followed for ages.

தமிழெங்கள் உயிரே என்று
தினந்தோறும் சொல்வோம் நின்று !
உனையன்றி யாரைக் கொண்டு
உயர்வோமோ உலகில் இன்று !!!…

thamizhengaL uyirae enRu
thinandhoaRum cholvoam ninRu !
unaiyanRi yaaraik koNdu
uyarvoamoa ulahil inRu !!!…

Let’s proclaim it every single day,
Tamizh is our life force!
Who else than you, Tamizh,
Could lead us into betterment?!

அன்னைக்கும் அன்னை நீயே !
அடிவானில் உதயம் நீயே !
முன்னைக்கும் முன்னை நீயே !
மூப்பில்லாத் தமிழே தாயே !

annaikkum annai neeyae !
adivaanil udhayam neeyae !
munnaikkum munnai neeyae !
mooppillaath thamizhae thaayae !

புயல் தாண்டியே விடியல்!
புதுவானில் விடியல் !
பூபாளமே வா…
தமிழே வா வா…
தரணியாளத் தமிழே வா..!

puyal thaaNdiyae vidiyal!
pudhuvaanil vidiyal !
poobaaLamae vaa…
thamizhae vaa vaa…
tharaNiyaaLath thamizhae vaa..!

[Moopilla Thamizhe Thaaye (Tamil Anthem) lyrics and meaning and translation]