[Iru Vallavargal] Naan malarodu thaniyaaga

(1) நான் மலரோடு தனியாக ஏன் இங்கு நின்றேன் 
    என் மகாராணி உனைக் காண ஓடோடி வந்தேன்

(2) நீ இல்லாமல் யாரோடு உறவாட வந்தேன்
    உன் இளமைக்கு துணையாக தனியாக வந்தேன்

naan malaroadu thaniyaaga aen inggu nindRaen
en magaaraaNi unaik kaaNa oadoadi vandhdhaen

nee illaamal yaaroadu uRavaada vandhdhaen
un iLamaikku thuNaiyaaga thaniyaaga vandhdhaen

Why am I standing here all alone with a flower?
I came running to see you, my queen (of my heart)

Why else did I come, but for courting with you?
I came all alone, as companion to your youth..

(3) நீ வருகின்ற வழி மீது யார் உன்னை கண்டார்
    உன் வளை கொஞ்சும் கை மீது பரிசென்ன தந்தார் 

(4) உன்  கூந்தல் அலைபாய  அவரென்ன சொன்னார்
    உன் வடிவான இதழ் மீது சுவையென்ன தந்தார்

nee varugindRa vazhi meedhu yaar unnai kaNdaar
un vaLai konjjum kai meedhu parisenna thandhdhaar

un koondhdhal alaibaaya avarenna sonnaar
un vadivaana idhazh meedhu suvaiyenna thandhdhaar
On the way you came, who spotted  you?
In your bangle dangling hand, what gift did he give?
For your scented hair to be flustered, what did he say?
Over your shapely lips, what is the flavor he left?

(5) பொன் வண்டொன்று மலரென்று முகத்தோடு மோத
    நான் வளைக் கொண்ட கையாலே மெதுவாக மூட

(6) என் கருங்கூந்தல் கலைந்தோடி மேகங்களாக
    நான் பயந்தோடி வந்தேன் உன்னிடம் உண்மை கூற

pon vaNdondRu malarendRu mugathoadu moadha
naan vaLaik koNda kaiyaalae medhuvaaga mooda

en karunggoondhdhal kalaindhdhoadi maegangaLaaga
naan payandhdhoadi vandhdhaen unnidam uNmai kooRa

As a golden beetle rushed to my face, thinking it as flower,
With my bangled hands, I closed my face slowly,

As my dark hair spread like the clouds (in the jolt when the bug hit)
I was frightened and came running to you to tell the truth