[Subramanya Bharathi] Maalai pozhudhil oru maedai misaiye
This song by #Mahakavi is so wonderful and soothing. It beautifully captures his love for solitude and Kannamma. Bombay Jayashree transports this song to another level and puts you into a meditative bliss. One of the best lines of #Bharathi. The song only has the first two stanzas.
Poet: Subramanya Bharathiyaar
Singer: Bombay Jayashree
மாலை பொழுதிலொரு மேடை மிசையே வானையும் கடலையும் நோக்கியிருந்தேன் மூலைக் கடலினை அவ்வான வளையம் முத்தமிட்டே தழுவி முகிழ்த்தல் கண்டேன் நீல நெருக்கிடையில் நெஞ்சு செலுத்தி நேரங் கழிவதிலும் நினைப்பின்றியே சாலப் பலபல நற் பகற்கனவில் தன்னை மறந்தலயந்தன்னில் இருந்தேன்
maalai pozhudhiloru maedai misaiyae vaanaiyum kadalaiyum noakkiyirundhdhaen
moolaik kadalinai avvaana vaLaiyam muthamittae thazhuvi mugizhthal kaNdaen
neela nerukkidaiyil nenjju seluthi naerang kazhivadhilum ninaippindRiyae
saalap palabala naR pagaRkanavil thannai maRandhdhalayandhdhannil irundhdhaen.
One evening alighted on an elevated seat (overlooking the oceans) I was watching into the expanses of the skies and the ocean,
there, in the far corner, I witnessed the rainbow kiss and caress the oceans,
Totally engrossed in the intensity of the surrounding blueness, I had stopped realising the passing of time,
In the numerous mesmerising and entrancing dreams that followed I was in a state where I forgot my existence!
ஆங்கப் போழுதிநிலென் பின்புறத்திலே ஆள் வந்து நின்றெனது கண் மறைக்கவே பாங்கினிற் கையிரண்டும் தீண்டியறிந்தேன் பட்டுடை வீசு கமழ் தன்னிலறிந்தேன் ஓங்கி வரும் உவகை ஊற்றில் அறிந்தேன் ஒட்டு மிரண்டுளத்தின் தட்டில் அறிந்தேன் “வாங்கி விடடி கையை யேடி கண்ணம்மா! மாயம் எவரிடத்தில்?” என்று மொழிந்தேன்.
aangap poazhudhinilen pinpuRathilae aaL vandhdhu nindRenadhu kaN maRaikkavae
paangginiR kaiyiraNdum theeNdiyaRindhdhaen pattudai veesu kamazh thannilaRindhdhaen
oanggi varum uvagai ootRil aRindhdhaen ottu miraNduLathin thattil aRindhdhaen
“vaanggi vidadi kaiyai yaedi kaNNammaa! maayam evaridathil?” endRu mozhindhdhaen.
at that magical moment, a person who came from behind covered my eyes,
I realised in the nature of the touch of her hands, I realised her in the fragrance of her silk fabric,
I realised her in the fountain of euphoria that followed, I realised her in the exhilarated heart’s beat,
then, I said, “Oh Kannamma, release your hands! with whom are you playing your tricks? ”
சிரித்த ஒலியிலவள் கைவிலக்கியே திருமித் தழுவி, “செய்தி சொல்” என்றேன் “நெரித்த திரைக்கடலில் என்ன கண்டிட்டாய்? நீல விசும்பினிடை என்ன கண்டிட்டாய்? திரித்த நுரையினிடை என்ன கண்டிட்டாய்? சின்னக் குமிழிகளில் என்ன கண்டிட்டாய்? பிரித்துப் பிரித்து நிதம் மேகம் அளந்தே பெற்ற நலன்கள் என்ன? பேசுதி” என்றாள்
siritha oliyilavaL kaivilakkiyae thirumith thazhuvi, “seydhi sol” endRaen
“neritha thiraikkadalil enna kaNdittaay? neela visumpinidai enna kaNdittaay?
thiritha nuraiyinidai enna kaNdittaay? sinnak kumizhigaLil enna kaNdittaay?
pirithup pirithu nidham maegam aLandhdhae petRa nalangaL enna? paesudhi” endRaaL.
She smiled, I removed her hands from my eyes, turned back,embraced and asked her “tell me the news”
She said “What did you see in the vast oceans? In the blue skies what did you see?
In the wandering spume of the oceans what did you see? In those tiny bubbles what did you see?
what good did you achieve by always looking at and analysing those clouds in detail?, Tell me”
“நெரித்த திரைக்கடலில் நின்முகங் கண்டேன்: நீல விசும்பினுடை நின்முகங் கண்டேன்; திரித்த நுரையினிடே நின்முகங் கண்டேன்: சின்னக் குமிழிகளில் நின்முகங் கண்டேன்; பிரித்துப் பிரித்து நிதம் மேகம் அளந்தே, பெற்றதுன் முகமன்றிப் பிறிதொன்றில்லை; சிரித்த ஒளியினிலுன் கை விலக்கியே திருமித் தழுவியதில் நின்முகம் கண்டேன்”.
“neritha thiraikkadalil ninmugang kaNdaen: neela visumpinudai ninmugang kaNdaen;
thiritha nuraiyinidae ninmugang kaNdaen: sinnak kumizhigaLil ninmugang kaNdaen;
pirithup pirithu nidham maegam aLandhdhae, petRadhun mugamandRip piRidhondRillai;
siritha oLiyinilun kai vilakkiyae thirumith thazhuviyadhil ninmugam kaNdaen”.
I see your face in the vast oceans, In the blue skies too, I see your face,
In the wandering spume of the oceans I see your face, In the tiny bubbles of water I see your face,
In the process of studying the clouds in detail, all I realised was your beautiful face and nothing else,
Even after you smiled and removed your hands from my eyes, I turned back and looked at your glorious face
What are some of the best poems (lines) written by Bharathiyar that brings goose bumps to you whenever you hear them?
மாலை பொழுதிலொரு மேடை மிசையே வானையும் கடலையும் நோக்கியிருந்தேன்மூலைக் கடலினை அவ்வான வளையம் முத்தமிட்டே தழுவி முகிழ்த்தல் கண்டேன்நீல நெருக்கிடையில் நெஞ்சு செலுத்தி நேரங் கழிவதிலும் நினைப்பின்றியேசாலப் பலபல நற் பகற்கனவில் தன்னை மறந்தலயந்தன்னில் இருந்தேன்…
really awsome …. real classic real dreamy lyrics of the nostalgic yesteryears earthy unconditional passion and true emotion of love
Wow!! What a composition! What a passionate love! The words are dream of every girl and the dream of every guy to have such a girl!! So enchantingly beautiful!
பாங்கினிற் கையிரண்டும் தீண்டியறிந்தேன் – Isn’t it means, I realised her by touching her hands? they have told theendi arinthen [which is, I learnt]
Hi 111, You are right. But our interoperation is loose enough to make your interpretation hold good to. Please check it again.
If I am correct, this is what he means. “I know it’s you (Kanamma) when your hands touched me”. Such is the bonding of his heart with Kannamma.
like uh… like uh…!!!!
Excellent poem with reasonably good translation & of course that mesmerising voice of BJ Have no words to express….
What a missing is felt is those words & voice…