[Lakshmi Kalyaanam] yaaradaa manidhan inge ….

The song very beautifully depicts the ill state of affairs in the current society , where humans are turning into beasts.

http://www.raaga.com/play/?id=154643

Poet: Kannadasan
Movie: Lakshmi Kalyaanam
Music Director: MS Viswanathan
Singer: T.M.Sounderajan
Song Sequence: (1)-(1)-(2)-(2)-(3)-(3)-(4)-(1)-(5)-(5)-(6)-(6)-(7)-(1)

(1)யாரடா மனிதன் இங்கே 
கூட்டிவா அவனை அங்கே 
இறைவன் படைப்பில் 
குரங்குதான் மீதி இங்கே

yaaradaa manidhan inge,
kootti vaa avanai inge,
iraivan padaippil,
kurangu dhaan meedhi inge,

who is the human here?
bring him here.
what remains of god’s creation, are only monkeys!

(2)மனிதரில் நாய்கள் உண்டு 
மனதினில் நரிகள் உண்டு

manidharil naaigal undu,
manadhinil narigal undu,

Among humans, there are dogs,
in their hearts, there are foxes,

(3)பார்வையில் புலிகள் உண்டு
பழக்கத்தில் பாம்பு உண்டு

paarvaiyil puligal undu,
palakkaththil paambum undu,

In their looks, there are tigers,
In practice there are snakes,

(4)நாயும் நரியும் புலியும் பாம்பும் 
வாழும் பூமியிலே 
மானம் பண்பு ஞானம் கொண்ட
மனிதனைக் காணவில்லை

naaiyum nariyum puliyum paambum,
vaazhum bhoomiyile,
maanam panbu nyaanam konda,
manidhanai kaanavillai,

In this world filled with dogs, foxes , tigers and snakes,
what is missing is the true human being with qualities of dignity, culture and knowledge.

(5)சிரிப்பினில் மனிதனில்லை 
அழுகையில் மனிதனில்லை

sirippinil manidhan illai,
alugayil manidhan illai,

In laughter , there is no human,
In tears, there is no human,

(6)உள்ளத்தில் மனிதனில்லை 
உறக்கத்தில் மனிதனுண்டு

ullaththil manidhan illai,
urakkaththil manidhan undu,

In heart, there is no human,
humans are all in sleep.

(7)வாழும் மிருகம் தூங்கும் தெய்வம் 
நடுவே மனிதனடா
எங்கோ ஒருவன் இருந்தால் அவனை 
உலகம் வணங்குமடா

vaalum mirugam thoongum deivam,
naduve manidhanadaa,
engo oruvan irundhaal avanai,
ulagam vanangumadaa,

The beast is living , the divinty is sleeping,
In between then is the human,
if there is someone ( who embodies divinity/is divine),
the world will worship him.